رفت بر این گنبد مینا دلم
صورتم را گرفتم رو به آسمان
و توی دلم آرزو کردم که فریاد
آسمان پایش را تکان داد
مثل سگها که بعد از شاشیدن
و توی دلم آرزو کردم که فریاد
آسمان پایش را تکان داد
مثل سگها که بعد از شاشیدن
از توی تنگشان وقتی
به دیوار شیشه ای نازک نگاه میکنند
ببینند بیرون را
عکس را خودشان میبیند
و تنگ را
این بیرون اما
به بهای صداقتش
سرد است
<--- Am I Online ?
0 Comments:
Post a Comment
<< Home