قلم
توی دستم
میشکند
جویده میشوم
لای آسیاب تلخ لحظه ها
توی دستم
میشکند
جویده میشوم
لای آسیاب تلخ لحظه ها
از توی تنگشان وقتی
به دیوار شیشه ای نازک نگاه میکنند
ببینند بیرون را
عکس را خودشان میبیند
و تنگ را
این بیرون اما
به بهای صداقتش
سرد است
<--- Am I Online ?
3 Comments:
:) nice like your other poems
By
Anonymous, at 10:48 am
your previous poem remind me sth...
By
Anonymous, at 10:49 am
خون می چکد
By
Maryam, at 1:32 pm
Post a Comment
<< Home