روی دیوار های دلم
تو کاسه سرم
پر از خط خطی های مبهمی ست
که بوی شاخهء تر سوخته میدهد
لابلای سر درد های بعد مستی ام
بدون آنکه عربده زده باشم مستی را
سینه ام مانده باقی از زمینی که
از تویش از ریشه در آورده اند درختی را
پیش از آنکه روییده باشد
چه بیرحمانه عجیب است
وزوز ارقام و شیهه شلاق