چهار پایه

از پیش باخته قمار میکنم همه چیز را
همه چیز و کاش
یکی دو سطری فقط
میشد میخواندم برایت
از آن ته ته ها
که یک تصویر مانده بود فقط
از من روی چهار پایه زهوار در رفتهء نیمه شب و
تماشا
دلخوشی بود خودش
هر چند بدانی گنج کوچکت را هم
قمار به قهقهه از پستوی نفسگیر گریه هایت
خواهد ربود