حرمت نمیداند اشک و خون را
قامت میشکافدت که عریان شوی
گردن بنه
و به انگشت نشان میدهدم
بلندای تیغ تشنه را
سنگین افراشته
که تا هزار سال فرود آید
چیزی شبیه
آفتاب