سرپیچ خالی لامپ
کنایه ابلهانه ایست
مصور تر از
کنارهء ترس کوچک
خیس شیشه
گور زندهء کلیشه است
دیدی حالا ؟
حرف بزن با من
توی گلویم پنکه روشن کن
پیراهن نو بخر برایم
دستم را زخم کن دوباره
بدو
بدو
دیر شده خیلی