نامه اش توی دفتر خانه دارد شماره میخورد

سبیلهایم که چسب زدم چسباندم به دیوار

مال شما زرد شده دیگر

حتما شعر زیاد گفته اید

سه تا بیست و پنج تومنی هم اگر به من بدهید آقا

با اتوبوس میروم خانمان

میدانم من هم گفته بودم

که نه اینکه تاب نیاورم ولی

نکند گردنش عرق سوز شده

گفت خاکی شده سر تا پات

گفتم گوارا

نمیگفتم خشکی دستهام که پیدا نمیشد آخر

چه میدانستم

گفت گوشواره

دلمان خون شد که گوشش را سوراخ

گفت سینه ریز

گوشهامان قرمز شد

نمیخواهد اصلا

پیاده میروم